Zaterdag 7 juni 2008
Slechts de helft van de bbc-groep is vandaag aanwezig, maar dat kan het enthousiasme en de werklust niet drukken! De andere vijf leden worden in beslag genomen door familie-verplichtingen, werkzaamheden of vakantie-viering. Het zij zo.
Bert, Marjolein en Jopie zijn, zonder het van elkaar te weten, n.a.v. de publicatie in het Tijdschrift Handboekbinden nr. 2 over de 'Secret Belgian Binding' met deze bindwijze aan de slag gegaan en laten ons hun creatieve resultaten zien.
Marjolein heeft gekozen voor rood naaiwerk en daarbij passende eigengemaakte schut-bladen van stijfselmarmers, zodat een fraai geheel is ontstaan.

'Secret Belgian Binding' van Marjolein
Jopie werd door hetzelfde artikel geïnspireerd om de katernen van 'Neeltje' op deze wijze in te binden. Ze wilde ook nog steeds iets met de batikstof doen en vond nu een toepassing door kopieën van de stof te maken en deze als schutbladen voor 'Neeltje' te gebruiken.

'Secret Belgian Binding' van Jopie

schutbladen van gekopieerde batikstof in de 'Secret Belgian Binding' van Jopie

Bert heeft de platten en het rugdeel klaar, maar piekert nog over de toe te passen naaiwijze. Hij wil de steken aaneen gesloten verwerken. We zijn erg benieuwd naar het eindresultaat.

'Secret Belgian Binding' in wording van Bert

Marjolein maakte ook de 'Limited edition binding', ofwel 'de binding met meegenaaide borden', beschreven door Loek de la Haye in Handboekbinden nummer 2-2008.
Het spaarzame lijmgebruik én het goed scharnieren en openvallen van het boek spreken bijzonder aan. We opperen dat je de dubbelgevouwen en meegenaaide borden ook op zou kunnen vullen met foam, i.p.v. karton zoals aangeraden in het artikel.


'Limited edition binding', ofwel 'de binding met meegenaaide borden' door Marjolein

|

Jopie is nog steeds zeer enthousiast over de cursus Turks marmeren die ze in Rotterdam volgt. Ze  heeft weer veel mooie marmers gemaakt en nu o.a. geleerd hoe ze tulpen en viooltjes kan tekenen in het marmerbad. Bovendien laat ze ons ook de rozenstokjes met het paardenhaar zien, waarmee de verf op het marmerbad opgebracht wordt.
We zijn allemaal zeer onder de indruk en onze vingers jeuken om zelf ook met deze techniek aan de gang te gaan.

de rozenstokjes met paardenhaar om de verf op het marmerbad op te brengen

Anton wil een album maken waarin hij zijn groot formaat negatieven op kan bergen.
Met spinnenwebpapier wil hij een soort hoesjes maken waar de negatiefstroken inpassen, maar weet nog niet goed hoe.
Marjolein geeft hem het idee om stroken van het spinnenweb te snijden, de bovenrand ervan om te plakken en de stroken dan met tussenruimte onder elkaar op het te gebruiken papier te plakken. Door aan ieder vel een ril te maken, kunnen katernen gemaakt worden van  twee bladen, door die met de ril tegengesteld in elkaar te steken. Zo wordt dan voor de nodige opdikking gezorgd.
Het lijkt Anton een perfect idee en dus gaat hij aan de slag. Eerst even berekenen hoeveel stroken er op één blad gaan, en dan mallen maken om vlot, precies en op alle bladen met dezelfde afstanden te kunnen werken.







Met dubbelzijdig tape zijn de spinragstroken prima te verwerken.
Bert heeft, doordat hij pas veel later bij onze 'club' is gekomen, de eerste modellen uit het Goddijnboek nog niet gemaakt, maar daar maakt hij nu een begin mee. Hij heeft thuis al de nodige voorbereidingen getroffen en kan vandaag met een genaaid boek vertrekken!
Over tempo en vlot werken gesproken!!

Ik vertel dat ik weer een reebokhuid heb gekregen en nog eens ga proberen er perkament van te maken. Op de foto links de haarkant van de huid, rechts de vleeskant.



Pratende over perkament en perkamenten bindingen besluiten we voor de volgende keer de splistelband te gaan maken, die Goddijn als 11e boekmodel beschrijft. En het zou geweldig zijn om dat in eigen gemaakt perkament te kunnen doen!